Ophelia (uydu)
 | ||
| Keşif | ||
|---|---|---|
| Keşfeden | Richard J. Terrile / Voyager 2 | |
| Keşif yeri | Uranüs | |
| Keşif yılı | 20 Ocak, 1986 | |
| Tanımlamalar | ||
| Sıfat | Ophelian | |
| Yörünge Özellikleri | ||
| Ortalama yörünge çapı | 53,763.390 ± 0.847 km | |
| Dışmerkezlik | (e) | 0.00992 ± 0.000107 |
| Yörünge süresi | (P) | 0.37640039 ± 0.00000357 d |
| Ortalama yörünge hızı | 10.39 km/s | |
| Yörünge eğikliği | (i) | 0.10362 ± 0.055° (Uranüs'ün ekvatoruna)° |
| Fiziksel özellikler | ||
| Boyutlar | 54 × 38 × 38 km | |
| Ortalama yarıçap | 21.4 ± 4 km | |
| Yüzey alanı | ~6600 km² | |
| Hacim | ~41,000 km³ | |
| Kütle | ~5.3×1016 kg | |
| Yoğunluk | ~1.3 g/cm³ (varsayılır) | |
| Kütle çekimi | ~0.0070 m/s² | |
| Kurtulma hızı | ~0.018 km/s | |
| Dönme süresi | eşzamanlı | |
| Eksen eğikliği | sıfır | |
| Yüzey sıcaklığı | ~64 K | |
Ophelia Uranüs'ün düzensiz bir uydusudur. Voyager 2 tarafından 20 Ocak 1986'da çekilen görüntülerden keşfedildi ve geçici olarak S/1986 U8 olarak adlandırıldı.[1] Hubble Uzay Teleskobu 2003 yılında düzeltilinceye kadar görülmedi.[2][3] Ophelia adını, William Shakespeare'in Hamlet oyunundaki Polonius'un kızı Ophelia'dan aldı. Ayrıca Uranüs VII olarak adlandırılmıştır.
Yörüngesi,[4] 21 km yarıçapı[5] ve 0.08 geometrik albedo[2] dışında hakkında neredeyse hiçbir şey bilinmemektedir. Voyager 2 görüntülerinde Ophelia, ana eksen Uranüs'ü işaret eden uzun bir nesne olarak görünür. Ophelia'nın prolate sferoidinin eksen oranı 0.7 ± 0.3'tür.[5]
Ophelia, Uranüs'ün ε halkası için dış çoban uydusu görevi görür.[6] Ophelia yörüngesi Uranüs'ün eşzamanlı yörünge yarıçapındadır ve bu nedenle gelgit kuvvetleri nedeniyle yavaş yavaş zayıflamaktadır.[5]
Ayrıca Bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Smith, B. A. (1986-01-27). "Satellites and Rings of Uranus". IAU Circular. 4168." 25 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ a b "Karkoschka, Erich (2001). "Comprehensive Photometry of the Rings and 16 Satellites of Uranus with the Hubble Space Telescope". Icarus. 151". 3 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Showalter, M. R.; Lissauer, J. J. (2003-09-03). "Satellites of Uranus". IAU Circular. 8194." 27 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Jacobson, R. A. (1998). "The Orbits of the Inner Uranian Satellites From Hubble Space Telescope and Voyager 2 Observations". The Astronomical Journal." 3 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ a b c "Karkoschka, Erich (2001). "Voyager's Eleventh Discovery of a Satellite of Uranus and Photometry and the First Size Measurements of Nine Satellites". Icarus. 151". 3 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Esposito, L. W. (2002). "Planetary rings". Reports on Progress in Physics." 3 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
Bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Ophelia Profile, NASA's Solar System Exploration tarafından.
- Uranus' Known Satellites (Scott S. Sheppard tarafından).